Eerder nam ik jullie al mee naar de eerste weken school in Frankrijk. Het ging maar om twee maanden tot de grote vakantie dus al vrij snel gingen ze naar de afronding van het schooljaar.
Kate krijgt haar rapport mee naar huis. Niet alles is ingevuld omdat een deel voor taal is en, geheel begrijpelijk, is ze hier nog niet zo ver in. De rest doet ze het erg goed. Ondanks dat ze hier met rekenen verder waren, kwam ze goed mee. Voor zover ik weet krijgen ze in groep 4 tellen tot en met 100 en de tafels t/m 10. Hier zag ik sommen voorbij komen zoals optellen en aftrekken met honderdtallen. Maar Kate deed deze vrolijk mee. Vooral dat ze met een passer mocht werken vond ze zelf erg interessant. Ik dacht, een passer? Volgens mij leerde ik daar pas mee werken toen ik op de MAVO zat. Maar goed.
Al met al was de eindconclusie van de juf dat Kate gewoon over mag naar het volgende leerjaar. Dit is natuurlijk enorm knap, maar toch even bij de juf dubbel gecheckt of we het rapport goed hadden begrepen. Ja hoor, die taal komt wel en de rest ligt op niveau. WAUW! We zijn enorm trots op d'r dat ze dit toch maar 'even' doet.
Geen echt rapport voor Emma, maar ze gaat door naar het volgende kleuterjaar. Haar juf verteld dat ze de laatste weken echt al gesprekjes in het Frans voert met klasgenoten. Thuis doet ze dit (nog) niet maar we merken wel dat het snel gaat.
De kleuren worden al niet meer in het Nederlands benoemd maar het is allemaal rouge, bleu, jaune en vert. De voilà's, oh lala's en attent's (pas op!) komen steeds vaker dus vrees dat ik over een half jaar ze niet meer kan volgen.
Emma zingt al vanaf week 2 een bepaald liedje daar het schooljaar wordt afgesloten met een 'Spectacle de l'école' dus er moet druk geoefend worden. Het klinkt als een onsamenhangend iets dus toch maar even met hulp van Kate opgezocht welk nummer het dan moest zijn. Het blijkt een indianen hymne te zijn dus dat het geen herkenbare woorden zijn kan wel kloppen. Het blijft in ieder geval lekker hangen als je het eenmaal gehoord hebt.
Kate heeft met de bovenbouw een regionaal tir a l'arc (kruisboogschietem) wedstrijd gehouden. Ze hebben niet gewonnen met hun klas maar de medaille wordt trots geshowd en moe maar voldaan komt ze thuis.
Dan is het echt zo ver, Spectacle de l 'école. De kinderen hebben enorm hard geoefend.
Kate weet het voor elkaar te krijgen om dezelfde ochtend om 7.10 uur bij me aan te komen met 'Mam, kun je even mee helpen kleding uit te zoeken voor mij want het moet een beetje cowboy-achtig zijn'. Sommigen zullen het vast wel herkennen maar op dat moment kon ons behang niet dik genoeg zijn. Dit was toch iets wat ze al langer moest weten. Maar goed met een beetje creativiteit kwamen we een heel eind. Eerst nog een gewone schooldag.
Het feest begint om 18.30 uur. Iedereen neemt een salé (iets zouts) en sucré (iets zoets) mee voor het eten na de voorstelling. Rond 19.00uur begint het en krijgen we een mooi optreden van de kinderen. Niet zomaar een liedje, maar echt 45 minuten entertainment met zang en dans. Enorm trots dat onze dames daar staan op te treden net of ze er al het hele jaar zijn.
Na de voorstelling is er een drankje. Daarna wordt het door iedereen meegenomen eten uitgestald en kunnen we aan tafel. Het was ondertussen bijna 20.30 uur dus was blij dat we onze kinderen al een boterham van te voren hadden gegeven want dat hadden ze anders niet gered. Rond 21.30 uur is het voor ons toch wel gedaan al zijn we geloof ik de eersten die er vertrekken, tja dat Nederlandse blijft er toch nog in zitten.
De volgende dag is het 'kermis'. Geen idee wat we ons hierbij voor moesten stellen maar het werd gecombineerd met Fête de la Saint- Jean (feest van Johannes de Doper) de kermis is allemaal oud-Franse spelen die uitgestald staan. Al het sucré (cakes, taarten en koek) dat over was van het spectacle hadden ze bewaard en werd nu uitgedeeld. Na de spelletjes mochten de kinderen een speelgoedje uitzoeken. De kinderen van de basisscholen uit Bazens en Saint-Laurent hadden de afgelopen weken lootjes verkocht en als afsluiting was de loterij. Opa en oma uit Nederland hebben geluk want zij wonnen een keukenmachine.
Net als we willen gaan worden we door de moeder van een vriendinnetje van Kate aangesproken of we niet nog even blijven voor het feest 's avonds want ze moet optreden met de majorette. We besluiten toch eerst naar huis te gaan en dan even te kijken.
Natuurlijk wilde Kate nog graag terug. Emma is moe dus die blijft bij papa thuis en ik mag met Kate op stap. Het blijkt ondertussen al aardig druk te zijn. Onder de platanen hebben ze lange tafels uitgestald en zit iedereen gezellig bij elkaar met een hapje en een drankje. De majorettes blijkt voor jong en oud(er) te zijn. Toen het wat schemerig werd, werden de stokken met vuur gebruikt. Erg mooi om te zien.
Bij fête de la Saint-Jean wordt een soort vreugde vuur aangestoken. Toen ik vroeg wat er eigenlijk gevierd wordt konden ze me het niet zo goed vertellen. Het is een traditie. Maar daar hebben we Google voor... Met fête de la Saint-Jean wordt de geboortedag van Johannes de Doper gevierd. Dit is op 24 juni maar vaak wordt het naar het weekend verschoven en hiermee het begin van de zomer gevierd.
Wat me op valt is dat zelfs de jonge kinderen nog vrolijk rond spelen en hier niemand raar van staat te kijken. Het is gezellig, er staan een hoop mensen op de dansvloer dus waarom zouden we ons hier druk over maken. We hebben een gezellige avond gehad maar rond 23.00uur vond ik het toch wel tijd om te gaan. Kate was helemaal enthousiast en leek erg in haar element.
In de laatste schoolweek hoeven ze maar 3 dagen. Donderdag is hun laatste dag. Waar in Nederland massaal wordt afgeteld naar de laatste seconden en dat een groot feest is, loopt iedereen hier rustig naar buiten (oké het is ook 30+ graden) en roept 'bon vacance' en is weg.
Donderdag 1 september zijn we er weer.
BON VACANCE!