Najaar 2023

Voor je het weet is het al weer december. Dat ik een tijdje niets heb geschreven wil niet zeggen dat wij stil hebben gezeten, integendeel zelfs.

Eind september zijn we met vrienden Jerome, Hansa en haar zoon Mahé een weekend naar Maubison geweest. Dit plaatsje ligt aan het grootste natuurlijke meer van Frankrijk, Lac d’Hourtin en niet ver van Carcans Plage. Jerome heeft samen met zijn ouders daar een vakantiehuis dat ze de afgelopen 3 jaar helemaal hebben opgeknapt en vroegen ons mee. Vrijdagavond gelijk na school zijn we daar naar toe gereden en een hapje gegeten bij de lokale Italiaan. De volgende dag haalde Bart op de fiets een vers croissantje. ’s Ochtends zijn we naar het meer gewandeld en ’s middags naar de zee geweest. Er zijn hoge golven dus de kinderen vonden het fantastisch (en toch ook een beetje eng).

Zondags naar het meer geweest waar je na een klein stukje zwemmen weer op een hele grote zandbank komt van een paar honderd vierkante meters. Best bijzonder om dan voor je gevoel halverwege het meer te lopen.

Het weer was heerlijk en het gezelschap goed was het hele weekend was een waar cadeautje.

Ik merkte vanaf de zomer dat het toch wel echt tijd werd om werk voor mezelf te zoeken. Na ruim een jaar klussen in en rond het huis en als personal assistent van ons gezin aan het werk te zijn begon ik behoefte te krijgen aan iets voor mezelf. Links en rechts gekeken, want ik werk bij voorkeur 3 dagen per week en dan een baan waarbij ik uit kan komen met de taal.

Het is in Franrijk zeer ongebruikelijk om parttime te werken. In Frankrijk werkt maar 18% parttime, in Nederland is dit 48%. Dit maakt het lastiger iets passends te vinden maar goed, om na de vakantie er echt werk van te maken!

Echter, de kinderen waren nog geen dag naar school en toen kreeg ik een berichtje van mijn oude werk. Of ik interesse had om ze weer te komen helpen? Even goed gehad over de verwachtingen en wensen en we kwamen er samen uit. Sindsdien werk ik gemiddeld zo’n 28 uur per week als recruiter voor Highcare.

Het is echt heerlijk om weer aan het werk te zijn en krijg er volop energie van. Het was in het begin even wennen om de balans te vinden binnen het gezin. Al is het nu weer normaal om aan het werk te zijn.

Maar dit maakte dat we, terwijl het niet op de agenda stond, in oktober 2 weken in Nederland waren. Niet voor vakantie maar om samen met de collega’s op kantoor te werken. Want het is toch wel fijn om af en toe even echt naast elkaar te kunnen zitten en overleggen. De kinderen hebben 2 weken herfstvakantie dus dan is dat het handigste.

Dus met z’n allen op naar Nederland. De planning was een vol A-4’tje tussen mijn ouders, Bart zijn ouders, kantoor en dan nog af en toe een hotel. Je begrijpt, voor Bart en mij waren deze 2 weken best pittig. Al klagen we niet te hard want het is ook erg leuk en fijn om de familie gezien te hebben. Zo zijn er weer familiefoto’s gemaakt van de familie Scheenaard, is er volop Halloween gevierd en zijn we een dagje naar Toverland geweest. En met kerst zijn we er weer, deze keer met een iets rustiger schema.

Weet je nog het lijstje dat de kinderen mochten maken met daarop hun wensen voor de emigratie?

• een hoogslaper | Check

• een zwembad | Check

• een hond | .....

Tja, die hond moest er dus nog komen. We wilden even kijken hoe het zou lopen met mijn werk. Want Bart zal toch nog regelmatig naar het buitenland moeten voor zijn werk dus hoe dat dan te regelen? Maar ik werk volledig vanuit huis dus geen redenen meer om te wachten met de hond.

We hadden eerder al een paar keer honden bezocht maar dat waren ze niet. Toen bekend was van mijn werk gingen we vlakbij Pau kijken naar een hond. Echter bleek deze heel angstig en paste niet bij ons. Dit was bij een mevrouw die voor een stichting honden bij haar thuis opvangt. Ze had ook nog Kay, een kruising van een herder en ???. Of we hem wilden zien. Natuurlijk, we zijn er nu toch. Dus even later komt ze met Kay aanlopen. Hij is erg rustig, heeft goede energie en loopt gezellig met Kate mee dus dit lijkt wel een match te zijn. We spreken af dat we Kay gelijk na onze vakantie in Nederland komen ophalen. Ondertussen worden de nodige voorbereidingen getroffen want Kay is geen klein hondje dus op zoek naar een grote mand de juiste (uitlaat) riem, eten, speeltjes en natuurlijk iets lekkers.

Zondag 5 november was het zover. Op tijd in de auto, even lunchen en dan is het moment echt daar. Hij komt vrolijk naar ons toe en begint gelijk te spelen met de spullen die we voor hem hebben meegenomen. Er zit in ieder geval meer pit in dan de eerste keer. Dan is het afscheid nemen van zijn tijdelijk baasje en vertrekken we. De eerste 5 minuten was hij even onrustig maar toen ging hij lekker liggen. Gelukkig maar want het was een (enkele) rit van ruim 2 uur. Thuis aangekomen snuffelt ie even rustig rond en zoekt z’n weg. Al snel blijkt dat hij dol is op takken (hoe groter hoe beter) en ballen.

Ondertussen zijn we 4 weken verder en ik moet zeggen, hij doet het echt super goed! Haalt niet te veel kattenkwaad uit en is super lief. Tijdens de grote ronde loopt hij al los. We nemen een bal mee en daar rent hij dan volop mee rond. Hij heeft nog niet zoveel benul van het verkeer dus dat moet hij nog leren. Daarnaast leert hij al goed Nederlands en haal ik steeds minder vaak de Franse commando’s door elkaar.

Omdat we toch al zo lekker bezig zijn en ‘Vlaamse Bart’ tijdelijk geen opdracht heeft dus de tijd om ons te helpen begonnen we gelijk met een paar andere projecten. Waaronder de woon- en eetkamer. In de woonkamer stond een wand waar ze nisjes in hadden gebouwd. Niet geheel onze stijl dus daar wilden we vanaf. Toen mijn oom kwam gaf hij de tip om er platen voor te zetten in plaats van heel de wand af te bouwen. Zowel de vloer als plafond liepen namelijk tot de wand in plaats van tot de muur. Dus als we tot de muur wilden bouwen, zouden we ook het plafond moeten vervangen en iets met de vloertegels moeten doen.

Dus in deze oplossing konden we ons wel vinden. Echter gaat dat natuurlijk niet helemaal zo gemakkelijk als het klinkt omdat we er extra stopcontacten bij wilden, er te weinig stabiliteit was, een schouw in de weg staat en ze het op de Franse manier hebben gemaakt. Maar nu hebben we gewoon weer een rechte wand. Maar nu die ene wand is gedaan moest de rest nog geschilderd worden. Daar heeft ‘onze’ Bart zich kwaad op gemaakt. Als de woonkamer gedaan is, toch ook gelijk maar de eetkamer en doorloop doen. Dat is nu klaar.

Voor de nieuw geplaatste wand hadden we behang in gedachten. Behang uitzoeken is hier ook nog een hele klus. In Nederland wist ik precies waar ik naartoe moest. Dat is hier weer even zoeken. De bouwmarkten hebben wel wat behang maar was niet naar onze smaak. Dus nog even verder zoeken. Uiteindelijk kwam ik bij een verfwinkel uit die ook volop mappen met behang heeft. Het moet besteld worden maar dan hebben we iets naar ons zin. Dan nog zorgen dat het behang op de muur komt. Want uhhh normaliter doet mijn schoonmoeder altijd bij ons behangen. We hebben zelf dus nog nooit behangen. Het gaat op een nogal opvallende plaats dus eigenlijk moet het er dan wel een beetje netjes uitzien.

Vrienden van ons uit Clairac ontwerpen behang voor kinderkamers (neem vooral een kijkje op www.littleamour.nl of www.littleamour.fr ). Dus hun lief gevraagd of ze dan ook goed kunnen behangen en ons willen helpen. Dat hebben ze gedaan en het ziet er nu super netjes uit! De nieuwe eettafel en stoelen zijn gearriveerd, de bank en kast komen snel. Dan kan er weer even gespaard worden voor de rest 😉.

Op het moment is ‘Vlaamse Bart’ nog in de gîte bezig met een project. Het plafond in de ‘sportzaal’ wordt geïsoleerd. Dit om het minder gehorig te maken en tegen de kou. Het begint al op te schieten. Dan kunnen we in het nieuwe jaar beginnen met ons gedeelte (het schuren en verven) zodat het op tijd klaar is voor het verhuurseizoen. Want de eerste weken staan al gepland. Waarbij 2 gezinnen van afgelopen zomer terug komen. Dus dat zien we als een mooi compliment.

Nog een paar weken en dan gaan we weer naar het nieuwe jaar. Ik verwacht niet dat jullie me hier voor die tijd nog gaan zien dus wil iedereen bij deze hele fijne feestdagen en het allerbeste voor 2024 toewensen!

Tot in het nieuwe jaar!