Wat is een betere plek voor een eerste kennismaking met de locals dan de bar? In het dorp zit Bistro Le Garonne. Een klein barretje waar een vast clubje inwoners van Saint-Laurent 's ochtends een espresso nuttigen en stokbroodje halen voordat ze naar het werk gaan . Hier hebben we tijdens onze oriëntatieronde al gebruik van gemaakt. In december hebben we zoals eerder verteld al kennis gemaakt met de burgemeester.
Maar dit was allemaal voor de verhuizing. Nu we weer wat gesetteld zijn is het toch anders.
Het begint al goed als we nog maar net de dozen uit de verhuiswagen hebben gehaald of er een madame op de stoep staat met een briefje; Fête de voisin. Mijn frans is nog niet best maar dat het een uitnodiging was voor een feestje dat snapte ik wel.
Het is de uitnodiging voor het buurtfeest. Daar gaan we naartoe!
Ondertussen is school begonnen en aan de poort worden de eerste contacten gelegd. Er zit bij Kate een Vlaams jongetje in de klas, we werden de eerste schooldag door zijn moeder (L.) welkom geheten. Ze wonen zelf zo'n 4 jaar in Frankrijk dus wist nog wel hoe het was zo'n eerste schoolweek.
Na 2 weken kregen we bericht dat de schoolbus niet zou rijden. Er stond op het moment dat de juf het me vertelde net een moeder (C.) bij die ook uit Saint-Laurent komt. Dit kan gemakkelijk opgelost worden door samen te rijden. Telefoonnummers uitgewisseld en zo gezegd zo gedaan. Dat is opgelost.
Een paar dagen later worden we uitgenodigd voor het kinderfeestje van haar dochter. Daar willen de kinderen natuurlijk naartoe. Wat we me opviel was dat er best wat ouders bij aanwezig waren. Maar dit doet iedereen op zijn/ haar eigen manier. En voor ons is het goed om andere ouders te leren kennen.
Via de Facebookgroep 'Raad en Daad Frankrijk' kwamen we in contact met een Nederlandse ondernemer die 3 km van ons vandaan woont en al 15 jaar hier woont. Hij was zo lief met me door de tuin te lopen en te kijken wat er eigenlijk staat en hoe het snoeiwerk in het najaar het best aangepakt kan worden. Bart werd door hem al uitgenodigd bij de lokale rugbyclub te komen kijken maar dat zie ik nog niet zo snel gebeuren. En als het zo is, zal het 100% zeker bij kijken blijven ;).
Dat het goed is gelijk contacten te leggen werd maar weer bewezen toen ik zo slim was de lampen van de auto een nacht aan te laten staan. Tja dan is de accu plat... Natuurlijk net toen mijn ouders weg waren en Bart voor zijn werk in het buitenland zat. Binnen een paar belletjes (van de telefoonnummers die ik had) was het opgelost. C. wist me te helpen door de kinderen mee naar school te brengen en langs te gaan bij haar buurman voor een booster. En niet veel later reed de auto weer. Als dank maar bij beide een flesje wijn langs gebracht.
Moeder L. was zo lief ons uit te nodigen voor het kinderfeestje van haar 2 zoons die onlangs jarig waren geweest. Natuurlijk zijn wij ook daar van de partij. Erg leuk dat ze een aantal oud-Hollandse spelen had bedacht als sjoelen, ezeltje-prik en blikwerpen (dit was zeker niet van onze komst afhankelijk maar vooraf al bedacht). De dames weten zich er goed te vermaken en spelen gemakkelijk mee.
Ondertussen hebben we een rondje langs alle buren gemaakt om ons voor te stellen. Dit werd zeer gewaardeerd en de afspraken voor een aperitief zijn in de maak.
De madame die destijds met haar briefje voor het buurtfeest aan de deur stond, blijkt de organisator te zijn. Jaarlijks wordt de gehele buurt door hen uitgenodigd voor een avondje gezellig samen zijn. Bij de vraag hoe het werkt werd aangegeven dat we eigen borden en bestek mee moesten nemen en iets van sucré ou salé. Oké... iets zoets of iets zouts. En in welke richting moeten we dan denken? Even navraag gedaan bij L. en daarmee maar mijn eigen invulling gegeven. De knackworst in bladerdeeg en hartige taart waren zo op dus ik ga er maar vanuit dat ze het lekker vonden.
Bij aankomst werden we door de gastvrouw hartelijk onthaalt en 'en public' even voorgesteld. Heel eerlijk, ik ben niet de beste in namen onthouden en al helemaal niet als het er zo veel in één keer zijn. Al verwacht niemand dat geloof ik echt.
Erg leuk om te zien wat voor mengelmoes aan mensen er dan staat. Waarbij de één zich echt houdt aan; we zijn in Frankrijk dus we spreken hier Frans. En de ander het begrijpt als je er niet altijd in het Frans uit komt en zijn/haar best doet over te schakelen in het Engels.
Er zijn 2 oudere (75+) heren bij die met veel trots laten merken dat ze ook 2 woorden Engels spreken. Spreek je ze netjes in het Frans aan, beginnen ze met die paar woorden Engels terug te praten. Fantastisch om die trotse snoeten te zien.
Waar de 'jongere' generatie zich over verbaasd is waarom we in hemelsnaam voor Saint-Laurent hebben gekozen. We hadden namelijk net verteld dat we in eerste instantie overal ter wereld terecht hadden kunnen komen. Hopelijk kunnen we in de komende tijd laten zien dat ze echt wel geluk hebben met wat er hier allemaal is, en dat dat helemaal zo slecht nog niet is.
Onlangs was er een middeleeuws festival in Bruch (een plaatsje iets verderop). Erg leuk om dan in ieder geval van een aantal dorpsbewoners een groet te krijgen. Het is nog maar het begin maar het voelt goed dat ze ons in ieder geval willen kennen (lijkt het).
Er staan de komende periode best nog wat activiteiten in de agenda voor school en vanuit de omliggende dorpen waar we her en der onze hulp hebben aangeboden. Hopelijk bevorderd dit de contacten.
Daarnaast kunnen we niet verwachten binnen 2 maanden geïntegreerd te zijn binnen de gemeenschap maar ik denk dat we op de goede weg zijn.