Eerst een stukje achtergrond.
Kate en Emma gaan naar de basisschool Bazens, een dorp verderop zo'n 8 minuutjes rijden (in het begin bijna een kwartier maar ondertussen ken ik de weg aardig en gaat het een stuk sneller). Saint-Laurent heeft te weinig leerlingen om 1 complete basisschool te vullen. Daarom werken ze samen met Bazens. Ze hebben niet zoals wij gewend zijn groep 1 tm 8. Ze gaan tenslotte vanaf 2 jaar al naar school, en beginnen op de école maternelle. Hierbij zitten de allerkleinsten van 2 t/m 5 jaar bij elkaar (in ons geval). Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen de 'kleintjes' en de 'groten'. Dan krijg je cours préparatoire (CP), gelijk aan groep 3, cours élémentaire CE1 en CE2 (ons groep 4 en 5). We zijn nog niet zover maar dan komt cours moyen 1 en 2 en dan gaan ze met 11 jaar naar collège. Vanaf volgend jaar hebben ze het gesplitst in 'spelen' in Bazens (t/m CP) en 'leren' in Saint-Laurent vanaf CE1.
Hierdoor zal Emma in Bazens blijven en gaat Kate in Saint-Laurent maar dat is voor na de zomervakantie.
Maandag 9 mei begint de eerste Franse schooldag van Kate en Emma.
Omdat Emma in Nederland nog niet naar school ging is het helemaal nieuw voor haar. Ze valt met haar neus in de boter en mag gelijk mee naar de bioscoop. Dit is natuurlijk wel een hele grote stap. Ze hadden daarom gevraagd of ik mee wilde gaan als support dus dat doen we! Het is ook voor mij goed om de Franse taal te leren.
Na de weekstart gaan we met de schoolbus naar de bioscoop. Er worden 4 (in mijn ogen ouderwetse) filmpjes afgespeeld. Daarna rijden we terug naar school en worden de filmpjes besproken.
In Frankrijk blijven bijna alle kinderen tussen de middag over waarbij een warme maaltijd wordt aangeboden. Degene die onze kinderen kennen, weet dat dit nogal een uitdaging voor ze is. Daarom lunchen ze de eerste weken thuis.
Als ik ze weer terug breng na de lunch worden ze bijna als ware celebraties op het schoolplein onthaald. Michael Jackson was er niks bij.
Emma vindt dit toch wel een beetje eng en zoekt dekking bij Kate (die geniet hier wel volop van). 's Middags bij het ophalen is vooral Emma erg moe.
De volgende dag vertrekken ze vol goede moed van huis. Aangekomen bij school begint Emma wat terug te krabbelen. Maar aan de hand van Kate gaat ze toch mee. Aan het einde van de dag komt ze helemaal overstuur buiten (mijn moeder hart brak bijna maar goed). Ze had haar waterfles in de klas laten staan en dat had ze niet duidelijk gemaakt gekregen aan de juf. Gelukkig lukte mij dit wel en was dit drama zo opgelost.
Op woensdag zijn de kinderen altijd vrij. Ze gaan maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag van 8.45 tot 16.15 uur naar school. Het zijn dus langere, maar minder dagen.
Vandaag is mijn verjaardag. Bart is vanaf maandag weer aan het werk dus ga ik met mijn ouders en de kinderen naar Agen om mijn verjaardagscadeau (een mooie handtas en portemonnee) uit te zoeken en inkopen te doen voor de gîte.
De daaropvolgende schooldagen heeft vooral Emma het zwaar. Ze heeft veel gehuild in de klas. Soms zo heftig dat ze Kate er bij roepen om haar te troosten. Het is dan lastig om te horen al was dit in Nederland misschien ook geweest. We weten het niet.
Kate vindt het allemaal leuk en prachtig. Ze krijgt volop aandacht en mocht de juffrouw tegen haar mopperen kan ze het toch niet verstaan. Ideaal toch?
Moet zeggen dat we erg veel geluk hebben met de leerkrachten op school. Ze zijn enorm bereidwillig om te helpen. De juf van Kate laat zelfs in Nederlands vertaalde briefjes voor ons achter. Denk dat de leerkrachten in Nederland best jaloers zullen zijn op de Franse collega's. Als ik kijk dat er 6 leerkrachten/begeleiders staan op 2 klassen met in totaal 44 kinderen, was dat in ieder geval bij ons in Nederland anders.
Weet niet of het aan het einde van het schooljaar ligt maar er staan best wat activiteiten gepland. Emma is dan al naar de bioscoop geweest en Kate gaat op de donderdagen tot en met het einde van het schooljaar, schoolzwemmen. Helaas was haar eerste keer niet zo'n goede start want ze mochten niet zwemmen vanwege de slechte waterkwaliteit.
Ik was gewend dat de schoolfoto's in medio oktober werden gemaakt, hier waren ze gelijk in de tweede week aan de beurt. Dit gaat allemaal een stuk sneller. 16e Foto's maken, zelfde week krijg je nog de bestelformulieren binnen met uiterlijk te bestellen op de 30e. En 2 dagen later krijg je de bestelling. Zo lang hoeft dat dus niet te duren.
In de tweede week gaan ze op schoolreisje. Met z'n allen in de grote schoolbus (ja heel de school past in 1 bus) naar de waterlelie-tuinen. Ze krijgen hun broodtrommels vanuit thuis mee en gaan daar picknicken.
Dit uitje was zo geslaagd dat ze de volgende dag het gelijk aan mij en opa en oma wilden laten zien. Moet zeggen dat het erg leuk was om te doen en het is niet te ver rijden dus we zullen er vast nog wel vaker komen.
Ze hebben nog een leuke actie waarbij tekeningen van de kinderen op een tas worden gedrukt. Het resultaat hopen we binnenkort te zien.
Op woensdag vertrekt Bart voor zijn werk naar Nederland. De eerste keer zonder papa in Frankrijk. Gelukkig zijn opa en oma er dus de dagen gingen snel voorbij.
Voor hemelvaart hebben ze de Randonnée (wandeling) door Bazens. Het dorp heeft een chateau/eglise (nee echt geen gewone kerk) en ze hebben leuke opdrachten gedaan.
Het was deze week maar 2 dagen school dus Emma was in haar element.
Kate gaf aan dat Emma nog wel iedere keer op het schoolplein zegt dat ze me mist maar de huilbuien zijn gelukkig over.
Eigenlijk willen de kinderen met de schoolbus mee maar dat kan helaas niet doorgaan omdat ze in het dorp bezig zijn met wegwerkzaamheden waardoor er geen grote schoolbus doorheen past dus haal en breng ik zo nog zelf.
Na 2 weken wilden ze gaan overblijven op school, dat houdt in warm eten. Bij Kate was het de eerste 2 dagen wat lastig maar ondertussen begint ze wat meer te eten (mede onder de stimulans dat we dan naar de MacDo gaan). Emma is daar niet zo gevoelig voor dus houdt het voornamelijk nog bij brood.
Maar deze week heeft ze een paar hapjes geprobeerd. Het was volgens zeggen lekker, al waren 2 happen blijkbaar genoeg.
Al met al ben ik ENORM TROTS op de dames dat ze het zo goed doen. Het valt echt niet mee om helemaal nieuw te zijn en dan de taal niet te verstaan. We hebben al kinderfeestjes gehad waarvoor ze waren uitgenodigd en de eerste speelafspraakjes zijn ook al geweest.
Dit is waarover ik alleen maar kon dromen dat het zo zou gaan.
Volgende keer zal ik vertellen over de eerste kennismakingen met de locals.
Opmerkingen